บางระจัน
ในปีพุทธศักราช 2308 พระเจ้ามังระ กษัตริย์พม่าส่งทัพพม่า 2 ทัพใหญ่บุกกรุงศรีอยุธยา การบุกของกองทัพขนาดใหญ่กลับต้องพบกับกองกำลังต่อต้านโดยชาวบ้านธรรมดาๆ ทำให้ต้องเดินทัพล่าช้า โดยชาวบ้านที่แตกระสานซ่านเซ็นมารวมตัวกันที่บ้านระจัน โดยมี พ่อแท่น ผู้อาวุโสที่สุดเป็นแกนนำ ที่บ้านระจันมีชาวบ้านที่มีฝีมือหลายคนรวมตัวกัน เช่น อ้ายจัน ที่แค้นพม่าที่เมียถูกฆ่าตาย, อ้ายอิน พรานขมังธนู ที่เพิ่งอยู่กินกับอีสา เมียสาว และ อ้ายทองเหม็น คนพเนจรผมเผ้ารุงรังที่ไม่มีใครรู้หัวนอนปลายตีน ชอบกินเหล้าเมาพับอยู่ใต้เกวียน และมีหลวงพ่อธรรมโชติ ผู้ขมังเวทย์แห่งวัดโพธิ์เก้าต้น เป็นขวัญกำลังใจวันหนึ่ง ขณะสู้รบพ่อแท่นได้รับบาดเจ็บเพราะปืนใหญ่ที่หล่อเองเกิดแตก หลายคนเสียกำลังใจอพยพหลบหนี อ้ายจันจึงขึ้นเป็นผู้นำ เนเมียวสีหบดีหัวเสียที่ไม่สามารถตีฝ่าบ้านระจันไปได้เสียที สุกี้ นายกองเชื้อสายรามัญจึงขออาสานำเข้าตีและสังหารพระเพื่อตัดกำลังใจชาวบ้านระจัน ทั้งหมดลุกขึ้นสู้แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม
