Aksi ve huysuz Arthur, kanserle boğuşan çok sevdiği karısı Marion'un ısrarıyla yerel bir koroya katılır. Arthur, karısının neden böyle alışılmadık bir koroda aptal şarkılar söylemek istediğini anlayamaz. Koronun genç ve güzel şefi Elizabeth, tüm gruba yaşam sevgisi ve enerji aşılarken, Arthur kendisine hiçbir şey için geç olmadığını ispatlayacaktır.